Mini katha

రామారావు మాస్టారు తరగతి గదిలో తెలుగు పాఠం బోధిస్తున్నారు. అందరు విద్యార్థులు శ్రద్ధగా వింటున్నారు.

శ్రీవల్లి పది సంవత్సరాల పిల్ల. ఆ వీధిలో ఓ పాకలో నివసిస్తోంది. తన చుట్టూ అన్నీ పెద్ద భవంతులే. వాళ్ళ ఇళ్ళల్లో పాచి పనులు చేసుకుంటూ కుటుంబాన్ని నెట్టుకొస్తోంది సరస్వతమ్మ.

      మదనంతపురంలో కృష్ణయ్య, రమాదేవి అనే భార్యాభర్తలు ఉండేవారు. వారికి శీను, ఉష, గిరి అనే పిల్లలు ఉన్నారు. ఉన్నంతలో చాలా సంతోషంగా ఉండేవారు.

     పడుకొన్నాడన్న మాటేగానీ ఎంతకూ నిద్రపట్టలేదు సోముగాడికి. అమ్మకు ఒంట్లో బాగాలేదన్న చెల్లి మాటలు అతడికి పదేపదే గుర్తుకొస్తున్నాయి.

చిలుకా, కాకీ బూరుగు చెట్టు పైకొమ్మన ఒకటి, కింద కొమ్మన ఒకటి గూళ్లు కట్టుకున్నాయి. కొంతకాలానికి కాకమ్మ అయిదు గుడ్లు పొదిగింది. కానీ వాటిలో రెండు మాత్రమే పిల్లలయ్యాయి.

'మనం మనుషులం.. బంధాలు, బాధ్యతలు, బలహీనతలనే బలమైన తాళ్లతో ముడివేయబడిన సామాన్య జీవులం!

    సారథి ఓ ధనవంతుని కుమారుడు. అతడి స్నేహితులందరూ ధనవంతులే. తన తరగతిలో సురేష్‌ అనే పేద విద్యార్థి ఉండేవాడు. కానీ అతను చాలా గుణవంతుడు.

హడావిడిగా ఇడ్లీలు తింటున్న సారథి.. అప్పుడే కొత్త డ్రస్‌ వేసుకు వచ్చి, నిలబడ్డ అనిమేశ్‌ని అబ్బురంగా చూసుకున్నాడు.

'ఏమ్మా! ఏం కావాలి మీకు? మీ మనవడినిగానీ మనవరాలినిగానీ ఆరవ తరగతిలో చేర్పించటానికి వచ్చారా?' నా గది దగ్గర కొచ్చి నిలబడిన ఆమెను చూసి అడిగాను.

'ఇదిగో డ్రైవర్‌ నీపేరేంటన్నావ్‌?' అన్నాడు నారదమూర్తి. 'ఉదరుకిరణ్‌' చెప్పాడతను మర్యాదగా.

         అనగనగా ఒక వ్యవసాయ పొలం మోటబావిలో కప్పలు, ముసలి తాబేలు నివాసముండేవి. బాండ్రుకప్ప పిల్ల, తాబేలు తాత అపుడప్పుడూ నూతిలోని బండరాతి మీద కూర్చుని, ఎండలో చలి కాచుకుంటుండేవి.

          బిక్షపతి బాగా పిసినారి. వ్యాపారం చేసి చాలా ధనం కూడబెట్టాడు. అయినా ఏనాడూ ఇతరులకు దానం చేసేవాడు కాదు.