చందమామ అందుకున్న
ఆనంద క్షణాలు
కళ్లెదుటే సాక్షత్కారించింది
కోడినిద్రలో కునుకు తీసినా
వేకువజామున నిద్ర మత్తు
పారిపోయింది
పిండివెన్నెల్లో మెరిసిపోయిన
జాబిలి తన దారేదో
తాను చూసుకుంది
వేకువ పిట్టేదో గబాలున
తొంగి చూసి కిసుక్కున నవ్వి
చిట్టుక్కున మాయమైపోయింది
క్రమశిక్షణ గల సైనిక చీమల్లా
అన్నదాత అడుగు తడబడకుండా
చేనువైపుకు పడుతోంది
గట్టు మీద గుబురు చెట్టు మీద
తీతువు పిట్టొకటి కచ్చేరి చేస్తుంది
ఆకుపచ్చ కోకలా
కళకళలాడవలసిన చేను
ఎండిన మోళ్ళతో ఉసూరు మంటోంది
వర్షరుతువులో నైరుతి పవనం
ముఖం చాటేసింది
గగనమంతా కర్ఫ్యు
విధించి నట్లే..
ఒక్క మేఘపు చాయా
ఆగుపడటం లేదు
వాన రాకడ
ప్రాణం పోకడ
తెలియనట్టే
నేతలకు కర్షకునిపై దయ
ఎప్పుడు
కలుగుతుందో
తెలియకుంది
నలుగురికి అన్నం పెట్టే చేయి
దీనస్థితిలో వర్షం కోసంఎదురు చూస్తుంది
చినుకు పడాలి పంటలు పండాలి
రైతు మోములో..ఆనంద క్షణాలు చూడాలి.. – గాదిరాజు రంగరాజు87901 22275