బొట్టు …
పుట్టిన తర్వాత పదిరోజుల పాటు ఏ మచ్చా లేని నా మొహాన్ని మా అమ్మ ఎన్నిసార్లు ముద్దుపెట్టుకుందో కానీ పదకొండోరోజు ముద్దు పెట్టాల్సినచోట బొట్టు పెట్టేసింది. బొట్టు…
kavithalu
మాకు మిగిలింది
ఎప్పటికీ మారని ‘అనగా అనగా ఒక రాజు’ కథలు అనగా అనగా ఒక రాణి కథ ఎప్పుడు?! వేటకు వెళ్ళేది ఎప్పుడూ రాజకుమారులే అంతఃపురాల పంజరాల ఊచల్లో…
కడదాకా యుద్ధమే..
అదిగో అక్కడ సోక్రటీసు సంగీతం నేర్చుకుంటున్నాడు ‘లైర్‌’ వాయిద్యం మీద ఇంకాసేపట్లో చనిపోతాడు’ జిజ్ఞాస’ ఇదిగో ఇక్కడ స్టీఫెన్‌ హాకింగ్‌ బ్లాక్‌ హోల్స్‌ వెదుకుతున్నాడు ఎప్పుడు మరణిస్తాడో…
కన్నీళ్ల వంతెన
రోజులన్నీ ఒకేలా వుండవు అనుకోని సందర్భంలోంచి నా కలల సామ్రాజ్యంలోకి కన్నీళ్లు గేట్లు తెరుచుకున్నాయి ఇక్కడ ఉన్నదీ సైనికుడు సంకల్పంతో యుద్ధం చేస్తూనేఉన్నాడు గెలవడానికి ఒకింత ఓదార్పు…
గజల్‌
కలిసి నడిచే మనుషులతో దూరం దగ్గరవుతుంది కలిసి చరించే మనసులతో భారం నెమ్మదవుతుంది అహంకారపు పొరలు కమ్మితే అంతా నరకమే మది విశాల పరచుకో జీవితం స్వర్గమవుతుంది…
సైన్సును నేను..
సైన్సును నేను నిత్య చైతన్య శక్తిని నేను విశ్వమంతా ఉన్నాను వివేకవంతులకు కనిపిస్తాను కాలంతో పాటే నేనూ.. కాలమే నేనూ! ప్రశ్న అనే వాహనంపై పయనిస్తాను ప్రశ్నించే…
పిచ్చుకల గది
వెళ్ళనివ్వవు సాగనివ్వవు ఇకనైనా మన చెరలోంచి కాసేపు వదిలేద్దాం ఎప్పుడూ స్వార్థాన్ని వెతుక్కుంటాయి కళ్ళు చూసుకున్నావా ఎప్పుడైనా.. మొహాలు ఎలా అయ్యాయో.. చూడంగానే గుర్తుపట్టేట్టు స్వచ్ఛంగా తేజస్సుతో…
ఓటు..
ఎక్కడో కాలుతున్న వాసన.. అవినీతి- ప్రజాస్వామ్యాన్ని దహిస్తుంది! మంత్రదండం చేతబూనిన నాయకు నిగిరిగీసి నిలిపిందో ఓటు..! ఏం మంత్రమేసాడో అసమర్థ నాయకుడు ఓటు అవినీతి వైపు చూస్తోంది!…
గోడెక్కిన క్యాలెండర్‌
ఇక్కడ.. మనుషులంతా ఒక్కటే బతుకులే వేరు వేరు! గోడ దిగిన పాత క్యాలెండర్‌ సాక్షిగా చుక్కల్ని మరిపించే ఎలుకలు కొరికిన లుంగీ నడుంకు చుట్టి.. నాలుగు మెతుకులకై…